«Μέσα από το αποτρόπαιο της πράξης της, η Μήδεια καταφέρνει να θεωθεί.»

Η φράση αυτή αποτελεί την έναρξη για το ταξίδι μέσα στον ηρωικό κύκλο της Μήδειας. Το έργο του Ευριπίδη γοητεύει με την αφήγηση ειδεχθών πράξεων. Η αποδοχή τους, καλυμμένη υπό το πέπλο της θεϊκής φύσης· υπογραμμίζει πρωτόγονα αισθήματα, τα οποία γεννά η τραγική μέθεξη.

Προσεγγίζοντας το ανείπωτο της φύσης της· βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τον κόσμο του φανταστικού. Του φρικώδους και του ανοίκειου. Ο κόσμος αυτός αποτελεί το πρόβλημα που επιζητά λύσεις. Εργαλεία τα οποία δημιουργούν χώρους, σχέσεις και ξετυλίγουν νέες αφηγήσεις.

Με γνώμονα τα δύο αυτά είδη, δημιουργήθηκαν νέα περιβάλλοντα. Ο ψηφιακός κόσμος αποτέλεσε το στοιχείο το οποίο κατάφερε να δώσει λύσεις και να συνδέσει στοιχεία και πραγματικότητες. Σχηματίστηκε μια νέα αντίληψη των πραγμάτων. Η μικτή πραγματικότητα, η οποία υπηρετεί -καλλιτεχνικά- το είδος του technodrama. Η νέα μορφή αντίληψης είναι αυτή που τελικά αποδίδει το πολυδιάστατο της κοσμικής Μήδειας.

Η performance ΜΗΔΕΙΑ Ι θέωσις προσπαθεί να βρει την θέση της μέσα στην τραγική αφήγηση. Επηρεάζεται μεταξύ άλλων, από την «Alpha» του Στάθη Αθανασίου, την Μήδεια του Tomaž Pandur και το «Ποιος Φοβάται το σκοτάδι» του Τάσου Καρακύκλα. Με την γνώση του εδώ και του τώρα, δημιουργεί έναν νέο δίαυλο επικοινωνίας. Στο τότε, το σύγχρονο και το κλασσικό.

«η Αργώ, η μέρα, μακάρι…»

Σύλληψη/Εικαστική Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Χαλδαίος

Καθοδήγηση/Επίβλεψη: Dr. Georgia Touliatou

Persona: Ανθή Ψάχου

Υποστήριξη: Νικόλας Μπουκουβάλας, Διονύσης Ξένος, Μάρα Στούπα

Επιμέλεια Κειμένων: Κύρα Τσούρου